W sobotę, 20 października, w Kielcach w czasie wernisażu pokonkursowej wystawy XV Międzynarodowego Biennale Krajobrazu wręczono nagrody laureatom.
Jury XV Międzynarodowego Biennale Krajobrazu w składzie:
- Andrzej Świetlik – przewodniczący jury
- Andrzej Zygmuntowicz – przewodniczący Rady Artystycznej ZPAF
- dr Lech Grabowski – Foto Klub RP, prof. ASP Warszawa
- dr Adam Mazur – Centrum Sztuki Współczesnej Warszawa, SWPS Warszawa
- dr Paweł Opaliński – Rada Artystyczna ZPAF, Instytut Sztuk Pięknych UJK Kielce
- Andrzej Borys – prezes ZPAF Okręg Świętokrzyski w Kielcach
po obejrzeniu nadesłanych 781 prac 205 autorów z Polski i zagranicy do wystawy, pokazu oraz katalogu zakwalifikowało 99 prac 65 autorów.
Nagrodzeni:
Grand Prix – Edyta Dufaj – Nagroda Stowarzyszenia Autorów ZAiKS
Nagroda I Stopnia – Anna Jakubowska – Nagroda Marszałka Woj.Świętokrzyskiego
Nagroda II Stopnia – Andrzej Gontarz – Nagroda Prezesa Targów Kielce S.A.
Nagroda II Stopnia – Artur Pławski – Nagroda Prezesa Lafarge Cement S.A.
Nagroda Studium Fotografii ZPAF – Artur Wysocki
Złoty Medal Fotoklubu RP – Marcin Jastrzębski
Srebrny Medal Fotoklubu RP – Krzysztof Zając
Brązowy Medal Fotoklubu RP – Ryszard Kopczyński
Nagroda Domu Środowisk Twórczych – Zofia Kawalec-Łuszczewska
Statuetki Biennale – Nagroda Prezydenta Miasta Kielce:
Wojciech Gepner
Cezary Łutowicz
Marta Taras
Zobaczcie katalog wystawy, a w nim wszystkie nagrodzone i zakwalifikowane do wystawy prace.
Temat pejzażu jest w fotografii tyleż oczywisty, co niebezpieczny. Oczywisty, gdyż każdy współczesny aparat oprócz programu AUTO i PORTRET posiada także funkcje PEJZAŻ. Każdemu więc zdarzyło się jakiś – lepszy lub gorszy – pejzaż fotograficzny wykonać. Niebezpieczny, gdyż wśród niezliczonych pejzaży wykonywanych dzień po dniu w Polsce i na świecie trudno znaleźć własną, oryginalną drogę między pięknem kalendarzowego widoczku, banałem zakupionej w kurorcie pocztówki a tradycją artystycznego eksperymentu na granicy abstrakcji. Kielecki konkurs jest doskonałą okazją by przyjrzeća się kondycji pejzażu w środowisku, któremu tak wiele zawdzięcza polska historia fotografii. Po obejrzeniu setek nadesłanych prac można dojść do wniosku, że z pewnością dawny akademicki „landszaft” zamienia się na naszych oczach we współczesny cyfrowy „landskejp”. Nie znaczy to jednak, że mamy do czynienia ze schyłkiem gatunku, raczej z jego przemianą i – być może – odnową. Mogą świadczyć o tym nagrodzone prace. Wśród nadesłanych na konkurs zdjęć były właściwie wszystkie możliwe formaty pejzażu i ze względu na wysoki poziom nadesłanych prac zadanie jury nie należało do łatwych. Wybór padł na fotografie Edyty Dufaj. W zestawie czterech zdjęć autorka utrzymała równy, bardzo wysoki poziom, zachowała rygor formalny. Jury doceniło odwagę eksperymentu przy zachowaniu granic rozsądku wyznaczanych techniką stricte fotograficzną. Druga nagroda przypadała Annie Jakubowskiej, autorce zdjęcia pojedynczego, zaskakującego, lekkiego i przyjemnego zarazem. Równie fotogenicznych zdjęć było w nadesłanym zbiorze wiele, ale uwagę jury zwracały wykonane w najdoskonalszy sposób jak w wypadku Marcina Jastrzębskiego. Nagrody zostały przyznane zarówno za graniczące z abstrakcją widoki wykonane z lotu ptaka – czy też raczej z paralotni – (Andrzej Gontarz), jak i podobnie nierealistyczne fotografie, choć przetworzone cyfrowo (Cezary Łutowicz), czy odrealnione poprzez sposób kadrowania (Zofia Kawalec-Łuszczewska). Pejzaż rozumiany może być również jako pełna napięcia, dynamiczna relacja pomiędzy człowiekiem i naturą. W tym nurcie sytuują się fotografie socjologiczne, dokumentujące dezintegrację pejzażu wiejskiego (Artur Pławski), skutki działania żywiołu jakim jest powódź (Marta Taras) oraz obrazy, które można opisać jako przedstawienie specyficznej symbiozy człowieka i natury (Wojciech Gepner, Krzysztof Zając).
Adam Mazur
Zdjęcia: (od lewej) Edyta Dufaj, Anna Jakubowska, Andrzej Gontarz, Artur Pławski, Marcin Jastrzębski, Krzysztof Zając, Ryszard Kopczyński, Wojciech Gepner, Cezary Łutowicz, Marta Taras
